Արցախյան երկրորդ պատերազմի ընթացքում 25 գումարտակը հրամանատարի՝ մայոր Էդգար Մաթևոսյանի (Մաթոսի), գլխավորությամբ ազատագրել էին Ապրիլյան պատերազմի ժամանակ թշնամու գրաված <<Լալայկա>> կոչվող բարձունքը:

Ամբողջ մարմնում 250 բեկոր կար, որից ընդամենը երեքն են  հեռացրել։ Տանկի հարվածից տուժել էին հատկապես վերջույթները, տեսողությունն ու լսողությունը։ Լիոն Չոփիկյանի  երկու ականջի թմբկաթաղանթները պատռվել էին, դրանից հետո տեղադրվել են արհեստական թաղանթներ։ Հինգ վիրահատություն է տարել, երեքն էլ դեռ առջևում է։ Սովորում է ԵՊՀ աշխարհագրության ֆակուլտետում:

Էրիկը ծնվել է 2002թ.-ի մայիսի 7-ին Երևանում: Նա դպրոցում սովորելուն զուգահեռ հաճախել է բռնցքամարտի և հանդբոլի: Մայրն ասում է, որ հասցրել է նաև մեդալներ նվաճել

Աշխատասեր, հայրենասեր և ծնողներին նվիրված Գոռ Վարդանի Երմալովյանը ծնվել է 2001 թվականի հունիսի 29-ին Արմավիրի մարզի Նոր Կեսարիա համայնքում։ Ընտանիքի երրորդ զավակն է։

Կարենը ցավով է հիշում ու խոսում կորցրած ընկերների ու պատերազմի դառնության մասին:

45-ամյա Նարինե Հակոբյանի 22-ամյա տղան՝ Ասրի Մարգարյանը, և 43-ամյա եղբայրը՝ Նվեր Հակոբյանը, նույն օրը զոհվել են 44-օրյա պատերազմի ընթացքում մարտական գործողությունների ժամանակ։

Կարեն Մարտիրոսյանը Մարտակերտի շրջանի Կոճողոտ գյուղից էր։ Կարենը մեկն է այն հարյուրավոր երիտասարդներից, ով կյանքը դրեց հայրենիքի պաշտպանության զոհասեղանին, կռվեց մինչև վերջին շունչը, որ ապրի հայրենիքը։ 

Պողոսը պնդում է, որ պայթյունից հետո Աստծուն է տեսել, նրան խնդրել է իրեն հետ ուղարկել. Ես որբ եմ մեծացել, մի թող որ իմ երեխաներն էլ որբ մեծանան:

Սեպտեմբերի 27-ի առավոտյան  հայտնվեց թշնամու առաջին անօդաչու  սարքը։ Դրան  հաջորդեց առաջին ռմբակոծությունը, որի արդյունքում ունեցանք առաջին զոհը, այն էլ  կին, Հասմիկը՝ հարևան զորամասից։ Հասմիկը տեղում զոհվել էր, թողնելով մեկ անչափահաս որբ՝ դուստր, իսկ Սիման, Էլիզան և Մերին  վիրավորվել էին

Գոռս երկու տարեկանից սկսեց նկարել, զգացի, որ տաղանդ ունի: Եղբայրն իրենից երեք տարով մեծ է: Երբ դուրս էին գալիս բակ խաղալու, փայտի կտորի կամ տերևի վրա կարող էր ավազով, ածուխով, կավիճով մի պատկեր նկարել ու վազելով տուն բերել՝ մա՛մ, տե՛ս՝ ինչ եմ նկարել. շատ շուտ սկսեց խոսել: Ինքն իր նկարներից ոգևորվում էր։ Փոքր տարիքում արևի շողի հետ էր խաղում։ Եթե ոչինչ չկար խաղալու, արևի շողի հետ խաղը պարտադիր էր