Երևանի Հովհաննես Պողոսյանի անվան թիվ 82 հիմնական դպրոցի շրջանավարտ Լեւոն Չատինյանը հայկական բանակ է զորակոչվել 2019 թվականի հունվարի 28-ին: Դպրոցի տնօրեն Լիլիթ Ասլանյանը պատմում է, որ Լեւոնն այդ զուգադիպությունից շատ էր ոգեւորվել եւ մեծ պատիվ էր համարում հայ տղայի համար՝ զորակոչվել հենց բանակի օրը:
…2020 թ. սեպտեմբերի 27-ին, երբ սկսվեց 44-օրյա պատերազմը, Արտակը Երևանում էր՝ վերապատրաստման դասընթացների։ Պատերազմի լուրն առնելուն պես անմիջապես վերադարձավ Արցախ ու մեկնեց առաջնագիծ։ Մասնակցել է Մարտակերտի ծանր մարտերին։ Նա չէր լքի իր դիրքը, եթե չլսեր հարազատ եղբոր՝ Արմենի զոհվելու բոթը:
Սիս վարչական տարածքի այգում տեղադրվեցին մեր հերոսներ ՝ Էդվարդ Բաբայանի և Շահեն Գալստյանի նկարները:
Այգին գյուղում մեր մանուկների հիմնական ժամանցի վայրն է, ուստի պատահական չէ ընտրված տեղադրման վայրը
Տիկին Լուսինեն որդուն փնտրում էր ամենուր։ Քանի որ այն դիրքը, որտեղ վերջին անգամ եղել էր Մհերը, թշնամին գրավել էր, մայրը կարծում էր՝ որդին կարող է գերի լինել։ 8 ամիս շարունակ անհետ կորած համարվող 19-ամյա Մհերին փնտրեցին ամենուր՝ Արցախի ու Հայաստանի հիվանդանոցներից մինչև դիահերձարաններ։ Այդ ամիսների ընթացքում հարազատներին 3 անգամ ասացին, թե գտել են մարմինը։ Երեք դեպքում էլ սխալվել էին։
Հաղթեց ոգին, միասնականությունը, անսահման սերը հայրենիքի հանդեպ։ Բոլոր դարերում էլ արցախցիները հայրենասիրության պակաս չեն ունեցել և միշտ էլ վտանգին դիմակայել են պատվախնդրորեն… Առաջին հինգ ավտոմատների մասին պատմել եմ։ Հետո ևս 140 ավտոմատ ստացա, և պիտի տեսնեիք տղաների ուրախությունը։
Իրա անունը դրել էինք հերոս Մոնթեի անունով, բայց չգիտեինք, որ իմ Մոնթեն էլ կհերոսանա,- հուզմունքով ասում է 40-ամյա Ստելլա Մելքումյանը, որը պատերազմի ժամանակ կորցրել է միակ որդուն։
19-ամյա Մոնթե Մելքումյանը ավելի քան 1 տարի եղել է զինվորական ծառայության մեջ, երբ սկսվել է Արցախյան պատերազմը։
«Վահեն 1 կիսամյակ սովորեց համալսարանում, այնուհետև մեկնեց ծառայության: Շատ խելացի էր, բազմակողմանի զարգացած, մեր համայնքի բոլոր ծրագրերին մասնակցում էր, բանավեճ ակումբների ակտիվ մասնակից էր, նաև ակումբի նախագահն էր, ակտիվ մասնակցում էր նաև ԵՊՀ-ի ծրագրերին: Վահեն այնքան խելացի էր, որ ոչ միայն մեր համայնքը, այլև մեր հանրապետությունն էր աշխարհին ներկայացնելու»,- ասաց համայնքապետարանի աշխատակիցը:
35-ամյա ԱԱԾ մայոր Արման Հարությունյանը պատերազմի ժամանակ, հայտնվելով հակառակորդի շրջափակման մեջ, որոշել է ինքն իրեն նռնակով պայթեցնել, որպեսզի գերի չընկնի և իր կյանքի գնով վնասի հակառակորդին: Նռնակի պայթյունից մահացել են թե մայոր Հարությունյանը և թե թշնամու մոտ քսան զինվոր:
22-ամյա Ռոզա Գրիգորյանի կյանքը հոկտեմբերի 27-ից շրջվել է։ Երկու երեխաների երիտասարդ մայրը չէր կարող պատկերացնել, որ 7 ամիս առաջ կկորցնի ամուսնուն ու տունը՝ մնալով միայնակ 1 տարեկան տղայի և 2 տարեկան աղջկա հետ։
«Պատերազմը փոխեց մեր կյանքը դեպի վատը, իմ աշխարհը փուլ եկավ գլխիս»,- հուզվում է Ռոզան։
Ապրիլի 24-ին ծնվեց Մհերը,ամուսինս նեղսրտում էր,Ցեղասպանության օրն էր ծնվել մեր տղան,բայց հուսադրում էի ասում էի` ոչինչ զինվոր է ծնվել,փաստորեն խոսքերս ուժ ունեցան, Մհերս հավերժ զինվոր էլ մնաց... Շատ աշխույժ էր, չարաճճի,անսահման կամեցող ու հոգատար էր։ Քույրիկի հետ շատ էին կապված,կարծես`մի մարմին լինեին։
