Ծնվել է 44-օրյա պատերազմում զոհված՝ ոստիկանութան զորքերի ծառայող Դավիթ Հարոյանի եղբայրը՝ Հայկ Հարոյանը: Դավիթ Հարոյանը զոհվել է նոյեմբերի 7-ին` Շուշիի մատույցներում:

Դավիթի ականջը վնասվում է և սկսում է արյուն գալ հենց էն ժամանակ, երբ Կոմանդորը տվել էր հերթափոխով կրակելու հրաման: -Երբ կրակում էի, այդ կրակոցի արձագանքից ինձ վատ էի զգում:

Իսկ զուգահեռ իրականությունում՝ նույն օրը առավոտյան, Երևանի մեր բնակարանում արթնացա մորս ձայնից: Այդ ձայնը մինչեւ կյանքիս վերջ կզնգա ականջներումս:

Ամեն ազատամարտիկ իր առինքնող ուժն ունի: Ըստ կարգավիճակի Աբոն բարձր էր շատ, որովհետեւ կամ Պետոն էր դիրքի պատասխանատու լինում, կամ Աբոն, Հրազդանի Աբոն՝ Շուշիի առանձնակի գումարտակի վարչապետը:

Կատարվածը ողբերգություն է, կատարվածը հայոց պետականության եւ հայ մարդու ամոթն ու խայտառակությունն է, եւ այս ամոթի եւ խայտառակության անունը Նիկոլ Փաշինյան է:

Լուսանկարից ժպտացող տղայի ֆիզիկական բացակայությունը խենթացնել կարող է ոչ միայն ընտանիքի անդամներին, այլև բոլորիս: 2014 թ.-ին Բաղրամյան գյուղի միջնակարգ դպրոցն ավարտելուց հետո Հուսիկը դիմել է Ար. Խամփերյանցի անվան ավիացիոն ինստիտուտ: Մայրիկն ասում է՝ ուզում էր օդաչու դառնալ:

Վանաձորի բժշկական կենտրոնում լույս աշխարհ է եկել 44-օրյա պատերազմում հերոսացած լոռեցի Ռադիկ Հովակիմյանի եղբայրը: Փոքրիկին անվանակոչել են եղբոր՝ Ռադիկի անունով։ Այս մասին հայտնում է Վանաձորի բժշկական կենտրոնի մամուլի ծառայությունը:

Մարինա Փարսադանյանը 2021 թ.-ից աշխատում է «Շենգավիթ» բժշկական կենտրոնում՝ որպես վիրահատական բաժնի վարիչ: Մինչ այդ, 21 տարի շարունակ ծառայել է Կենտրոնական զինվորական կլինիկական հոսպիտալում, 44-օրյա պատերազմի մասնակից է, մեր «սպիտակ» բանակի մարտիկներից: Շատ փորձություններով է անցել այս հմայիչ, բարեհոգի ու ժպտերես բժշկուհին: Բայց այս ամենի մասին ավելի լավ է՝ ինքը՝ Մարինան պատմի, հատկապես, որ շատ լավ պատմող է:

Ադրբեջանի կողմից սանձազերծված Արցախյան 44-օրյա պատերազմում զոհված Արսեն Նիկողոսյանը բանակ էր զորակոչվել 2019 թվականի հունվարի 12-ին։ Ծառայում էր Մատաղիսում։

«Ծնվել մեռնելու համար», «Մուգ նարնջագույն», «Կապույտ արյուն»։ Սրանք Վահեի այն վիպակների վերնագրերն են, որոնք այդպես էլ ավարտին չհասան։

«Էրեբունի» ԲԿ-ում ծնվել է 44-օրյա պատերազմի ընթացքում զոհված Ժորա Անդրիասյանի եղբայրը: 9 ամիս առաջ Ժորան մորը երազում երևացել էր՝ ավետելով, որ եղբայր է ունենալու:

Իսկ ո՞վ ասած որ դու բացակա ես Որ գնացել ես ու հետ չես գալու Ո՞վ է մեզ խաբել, սուտ խոսքեր ասել։

Այսօր Արցախի պաշտպանության ժամանակ նահատակված հերոսամարտիկ, Արցախի կյոկուշին կարատեի ֆեդերացիայի հավերժ մարզիկ Արթուր Արմենի Ասրյանի (22.07.2000թ.) ծննդյան օրն է

Երբ դեռ որդուցս լուր չկար, ես էդ ժամանակվանից որոշել էի, խոստացել էի Աստծուն, որ եթե Տիգրանը ողջ-առողջ էլ գա, ես էլի երեխա եմ ունենալու։ Հետո Տիգրանս երազիս եկավ, ասեց՝ եթե շատ ես կարոտել, ես պետք ա վերածնվեմ։ Երազը որ տեսել էի, ես հավատում էի, որ լինելու ա,- հուզմունքով պատմում է 41-ամյա կինը։

Լույս աշխարհ է եկել 44–օրյա պատերազմում զոհված Տիգրան Շահբարյանի քույրը` Լուսինան։ Փոքրիկը ծնվել է այսօր՝ հուլիսի 18–ին։

44–օրյա պատերազմում զոհված Մխիթար Գալեյանի ծնողներն այսօր՝  հուլիսի 15–ին, որդի են ունեցել։ Փոքրիկին ծնողները անվանել են ի պատիվ հերոս եղբոր՝ Մխիթար։

Արցախյան 44-օրյա պատերազմում միակ որդուն՝ 19–ամյա Պապին, կորցրած Այվազյանները որդի են ունեցել։ Ծնողները, ի պատիվ ավագ եղբոր, նորածնին անվանակոչել են Պապ: 38-ամյա տիկին Նարինեն, դժվարությամբ է բառեր ընտրում՝ զգացմունքները նկարագրելու համար, ասում է միայն, որ երեխայի ծնունդը նոր իմաստ է տվել իրենց կյանքին:  

Ջրականում գտնվող որդու հետ վերջին հեռախոսազրույցում Գարիկ Վիրաբյանն ասել է, որ մտադիր է գալ  իր մոտ՝ առաջնագիծ։ Սեպտեմբերի 29-ի գիշերը Գարիկը Երևանից իր մեքենայով մեկնել է Ջրական, որդու՝ Դավիթի մոտ, բայց այդպես էլ նրան չի հանդիպել։ Ժամկետային զինծառայող Դավիթ Վիրաբյանը 2020թ․-ի սեպտեմբերի 27-ին սկսված պատերազմի առաջին օրերից իր զինակիցների հետ պահել է Ջրականի Մարջանլու տեղմասի մոտակա բարձունքը։

ՄԵԿՆԱՐԿԸ ՏՐՎՈՒՄ Է ՀՈՒԼԻՍԻ 6-ին Վաղը՝ հուլիսի 6-ին մեկնարկելու է ՎԱՉԱԳԱՆ ՄԱՆՈՒԿՅԱՆԻ անվան գավաթի հունահռոմեական ըմբշամարտի հանրապետական առաջնությունը:

Հակոբ Վարդանի Եղիազարյան: Քառասունչորսօրյա պատերազմում քառասուներկու օր աննահանջ կռիվ տված ու անմահացած հայորդին, ում տուն վերադառանալուն մի քանի ամիս էր մնացել… Հակոբ Եղիազարյանը ծնվել է 2000 թվականի օգոստոսի 4-ին Երեւանում, սովորում էր Սլավոնական համալսարանի իրավագիտության բաժնում: 2019 թվականին մեկնել է պարտադիր զինվորական ծառայության: Ծառայել ԱՀ-ի Ցոր զորամասում, հրետնավոր էր,դասակի հրամանատար, օպերատոր:

​​​​​​​18-ամյա Աբգար Նազարյանը 2 ամիս էր, ինչ ժամկետային ծառայության էր մեկնել Հադրութ, երբ սկսվել է Ադրբեջանի սանձազերծված պատերազմը։ Աբգարի ընտանիքին լուրեր էին հասնում, որ նորակոչիկները թաքստոցներում են, անհանգստանալու կարիք չկա, մինչդեռ Աբգարն առաջին իսկ օրից առաջնագծում է եղել և կռվել թշնամու դեմ։

Հունիսի 30-ին, ժամը 13:00-ին Հայաստանի Գրողների Միության դահլիճում (հասցե՝ Բաղրամյան 3) տեղի կունենա 44-օրյա պատերազմի մեր հերոս Զորիկ Շահրամանյանի 20-րդ տարեդարձի միջոցառումը և նոր լույս տեսած <<Արա լեռան Զորիկը>>» գրքի շնորհանդեսը:

«ՀՐԱՇԱՄԱՆՈՒԿ» Հովիկ Խաչատրյան մրցույթ-փառատոնի նախաձեռնող խումբը հետամուտ լինելով իր որդեգրած քաղաքականությանը` հայրենասիրության,կամեցողության ու ազգային արժեքներով պարուրված իր լայն թևերն այժմ տարածում է Արագածոտնում` մարզի շնորհաշատ աշակերտներին ու երիտասարդներին հրավիրելով զարմանահրաշ ստեղծագործ աշխարհ։

…Նա ծնվեց իր նախնյաց՝ Մշո Էրգրի պատկերը հոգում: Երգիչ, երգահան Դավիթ Ամալյանի և երգչուհի Արմինե Ամալյանի առաջնեկն էր: Ժառանգեց իր պապիկի ու Շուշին ազատագրած հերոսի՝ Վարդան Ստեփանյանի (Դուշման) անունը: Փոքրիկի՝ Վարդանի հետ ծնվեց ազգի պայքարն ու հույսը մարմնավորող ոգեղեն երգը՝ <<Օրորցային>>-ը…

​​​​​​Եռաբլուրում շիրմաքարերի միջից մի ժպիտ է շողում: Տիգրանն է: Խոստումնալից երիտասարդ, ապագա բժիշկ, որի 20-ամյակը լրացավ Եռաբլուրում: Մայրը՝ Արմինե Հարությունյանը, գրեթե ամեն օր վերապրում է այն սարսափելի օրերը, որոնցով անցան հոկտեմբերի 10-ից սկսած, երբ որդին այլևս չզանգեց, իսկ դեկտեմբերի 4-ին նրա և զինակից 75 ընկերների ու հրամանատարների աճյունները գտան Հադրութում՝ դաշտում ընկած, որտեղ զոհվել էին՝ հայտնվելով թշնամու ծուղակում:

«Ով լսելու ականջ ունի, թող լսի…»: (Մարկ.Դ.9) Նա, ով սիրտ ունի, իր հոգում կամփոփի Նարեկ սարկավագի կենդանի պատգամը, որ իր ապրած ամբողջ կյանքի օրինակն է…Հոկտեմբերի 29-ին, 44-օրյա Արցախյան պատերազմում հերոսաբար զոհվեց Նարեկ սարկավագ Պետրոսյանը:

Հունիսի 2-ը կապիտան Իշխան Պետրոսյանի ծննդյան օրն էր

Դեկտեմբերի 26-ին Նոյեմբերյան հшմшյնքի սահմшնամերձ Ոսկեվան գյուղում կայшցավ ավագ լեյտենшնտ Տարոն Սահակյանի քшռասունքի արшրողությունը։ 31-ամյա Տարոն Սահակյանը Ջերմուկի զորամասի

Մարկոս քահանա Մանգասարյանի հետ Վաղարշապատի Մ. Գորկու անվան թիվ 5 դպրոցում մասնակցեցինք 44-օրյա պատերազմում անմահացած հերոսներին նվիրված հուշարձանի և դասասենյակի բացմանը:

Բուժքույր Աիդա Գաբրիելյանը 44-օրյա պատերազմի օրերին Ստեփանակերտի զինվորական հոսպիտալի բակ մտնող յուրաքանչյուր շտապ օգնության մեքենայում վիրավոր որդուն է փնտրել: Նրան պատերազմի 32-րդ օրը՝ հոկտեմբերի 28-ին,  որդու՝ Սերգեյ Գաբրիելյանի ջոկից, հոսպիտալ տեղափոխված զինծառայողները հայտնել  տղայի վիրավորվելու մասին:

Նա կիսատ թողեց նպատակներն ու անելիքները, բայց կիսակյանք չապրեց, 20 գարունների ընթացքում հասցրեց ավելին, քան շատերը՝ տասնամյակներում: Տողերս մերօրյա հերոս Դավիթ Շահնազարյանի մասին են, բայց վստահ եմ՝ դրանք բնութագրում են պատերազմի 44 օրերի ընթացքում հանուն հայրենիքի նահատակված յուրաքանչյուր հայորդու:

Նկարից մեզ անկեղծորեն ժպտացող տղամարդուն Արցախում բոլորը գիտեն: Նա անվախ մարտիկ, ցանկացած իրավիճակում արագ կողմնորոշվող, մշտապես լավատես, 44-օրյա պատերազմի օրերին <<Արցախի հերոս>> կոչմանն արժանացած Ալեքսանդր Իվանի Հարությունյանն է:

Հայր և որդի Կարապետյանները զոհվել են արցախյան երկրորդ պատերազմում: Հայրը՝ Էդիկ Կարապետյանը, կամավոր էր, որդին՝ Արմենը, ժամկետային զինծառայող: Որդին զոհվել է հոկտեմբերի 2-ին, հայրը՝ 3-ին: Հոր և որդու հոգեհանգիստն ու հուղարկավորությունը նույն օրն է եղել:

Իմ որդին՝ շարքային Լևոն Լևոնյանը, շատ էր սիրում իր հայրենիքը և նվիրված էր նրան։ Երբեք իրեն չէր պատկերացնում հայրենիքից հեռու ապրելուց՝ սովորում էր ԵՊՀ իրավագիտության ֆակուլտետում, ցանկանում էր դառնալ զինվորական քննիչ, ամուսնանալ, զավակներ ունենալ և իր ապագան ցանկանում էր կառուցել միայն հայրենիքի ներսում։  Դրա «մեղավորները» ես և կինս ենք եղել, այդպես ենք դաստիարակել։

Տիգրան Հարությունյանն արտիստ էր իր բոլոր հատկանիշներով․ գեղեցիկ ու ոչ ոքի անտարբեր չթողնող արտաքին տեսքը, գրավչությունն ու արտիստիզմը նրան բեմից ու էկրանից բացի այլ տեղ գնալու հնարավորություն չէին թողնում։

Գրքի հեղինակը 19-ամյա Տիգրանի մայրն է՝ Արմինե Հարությունյանը։ Հեղինակը պատմում է որդու հետ կապված հիշողությունները, կիսվում խոհերով։ Գրքում զետեղված են նաև Տիգրանի մասին մտերիմների ու ընկերների հուշերը, Տիգրանի դպրոցական տարիների ստեղծագործությունները։

Գևորգ Սամվելի Կուլիջանյանը ծնվել է 2002 թվականի մայիսի 23-ին Մարտակերտի Հոռաթաղ գյուղում։ Նա 44-օրյա պատերազմում անմահացած հերոսներից մեկն է։ Գևորգը երկկողմանի ծնողազուրկ էր, ապրում էր մորաքրոջ և տատիկի հետ՝ Էջմիածնի Ծաղկունք գյուղում։

Ապրիլի լույս 2-ի գիշերը ադրբեջանական զինուժի հատուկ ջոկատայինների սանձազերծած նախահարձակ գործողությունները շատ վայրերում կանխվեց ու տապալվեց շարքային զինվորների կողմից: Նրանցից մեկն Արցախի հյուսիսում` Թալիշի ուղղությամբ տեղակայված մարտական դիրքի ավագ Արթուր Աղասյանն է, ում կազմակերպված քայլերի շնորհիվ ծանր մարտի արդյունքում հակառակորդի «Յաշմա» հատուկ ջոկատայինները՝ ջախջախվելով փախան դիրքից, իսկ դիրքում հերթափոխ իրականացնող տղաներն ունեցան ընդամենը մեկ վիրավոր:

44-օրյա պատերազմում որդուն կորցրած Անգելինան 48 տարեկանում կրկին մայրացավ: Այս մասին ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է ռեպրոդուկտոլոգ Անուշ Աբրահամյանը:

21-ամյա Արտուշ Տիգրանյանը ապրում է Շիրակի մարզի Բայանդուր գյուղում։ Դպրոցն ավարտելուց հետո Արտուշը զորակոչվել է բանակ, ծառայել է Արցախում։ Նա 44-օրյա պատերազմի մասնակից է։ Դեսանտագրոհային վաշտի կազմում մասնակցել է Մարտակերտի և Մարտունու շրջանների՝ Թալիշ, Աղդաբան, Մատաղիս և Շեխեր գյուղերի մարտերին։

«Բախտը մեկն է զինվորի, կամ մահ, կամ ազատություն»․ հենց այս խոսքերն էլ որպես կարգախոս ընտրած կամավոր Կիմ Խաչատրյանը զոհվեց հանուն հայրենիքի 2020 թվականի հոկտեմբերի 30-ին։ Երեկ լրացավ Արցախի «Մարտական խաչ» երկրորդ աստիճանի շքանշանի ասպետ Կիմ Խաչատրյանի 27 ամյակը։

Ռուբենը ոչ թե զենք պիտի բռներ, այլ պիտի սարքեր, որ Հայաստանը հաղթանակներ ունենար։ «Նա ոչ հասցրեց զենք սարքել, ոչ էլ տեսավ իր այնքան սիրելի երկրի հաղթանակները»։ 44-օրյա պատերազմում զոհված կանաչ աչքերով Ռուբենը, որը աստղաֆիզիկոս Վիկտոր Համբարձումյանի եղբոր թոռն էր, փոքրուց սիրահարված էր ոչ թե աղջկա, այլ աստղերին։

Ծնվեցիր ժամանակից շուտ' շտապում էիր. մի քանի վայրկյանում արագ պատկերացրեցի ինչպիսին ես ԴՈՒ... Ու երբ բուժքույրը դրեց Քեզ կրծքիս , ԴՈՒ ՀԵՆՑ ԻՄ ՊԱՏԿԵՐԱՑՐԱԾ ՀՐԱՇՔՆ ԷԻՐ, ԻՄՄՄ

Ծնունդդ շնորհավո՛ր, 44-օրյա պատերազմում նահատակված, լեգենդ դարձած հերոս Էդգար Բաղումյան

Այս հերոսածին կանայք մշտապես մեր բոլորի ուշադրության կենտրոնում պետք է լինեն:

«Զինվորի տան» տղաները սիրով, ժպիտով ու քաջությամբ շնորհավորել են նոր կյանք պարգևած մայրերին. ԵՊԲՀ ռեկտոր Արմեն Մուրադյանը տեսանյութ է հրապարակել իր էջում։

Այսօր լույս աշխարհ եկավ 44- օրյա պատերազմում անմահացած հերոս, ծնունդով Բռնակոթցի Արտակ Սեյրանի Առաքելյանի եղբայրը` Արտակը:

Հունվարի 6-ին լույս աշխարհ է եկել Արցախյան 44-օրյա պատերազմում զոհված Մանվել Մանուչարյանի եղբայրը` Էմմանուել Մանուչարյանը:

Վարդան Ամալյանը զոհվելուց հետո չէր կարող անտարբեր մնալ մոր տառապանքներին: Վարդանը տեսիլքով գալիս է մոր՝ Արմինեի մոտ:

Առյուծի ուժ ունեցող հանրահայտ տղան՝ Արմենչոն, արցախյան պայքարի ընթացքում դիրքորոշման խնդիր չունեցավ, որովհետեւ որդին էր Լենո Գասպարյանի՝ Արցախի խիզախի, ով անհավասար պայքարի մեջ էր մտել ամբողջատիրության դեմ՝ ի խնդիր Հայրենիքի հետ Արցախի վերամիավորման:

Նրանք, ովքեր հայրենիքը սիրում են այն ճանաչելով, սիրում են առանց ավելորդ խոսքերի, ամենօրյա հայրենանվեր ու հայրենաշեն աշխատանքով, պատրաստ են հանուն այդ սիրո նաև զոհաբերելու ամենաթանկը՝ կյանքը։ Նման մարդկանց համար հայրենիքը գերագույն արժեք է, վեր ամենքից և ամեն ինչից։ Նրանք ազգի ընտրյալ զավակներն են՝ ի վերուստ իրենց համար կանխորոշված ճակատագրով։

2020 թվականի սեպտեմբերին թշնամու  սանձազերծած 44-օրյա պատերազմում զոհված զույգ եղբայրներ Արմեն և Ռուբեն Շահինյաններն այսօր կդառնային 21 տարեկան։ Արդեն 2-րդ տարին է, որ ընտանիքի անդամները, հարազատներն ու ընկերներն առանց եղբայրների ֆիզիկական ներկայության են նշում այս օրը։

Նա այն սպաներից էր, ով ծառայել է պատվով և նվիրումով: Իր ծառայության ընթացքում նա արժանացել է մի շարք հավաստագրերի և պատվոգրերի:

Մարդիկ սովորաբար մինչև չափահաս դառնալը կամ դրանից հետո որոշ ժամանակ կայացման ժամանակաշրջան են անցնում, տարիներ շարունակ մտորում իրենց առաքելության ու ապագայի մասին, հետո արդեն ձևավորվում որպես մարդ, անհատ, հասարակության մաս, հանդես գալիս իրենց գաղափարներով ու գործերով, որով և հիշվում են:

Արցախյան 44-օրյա պատերազմը նահանջների ու տարածքային կորուստների հետ մեկտեղ ունի նաև հերոսական պաշտպանության, հակահարձակման ու թշնամու թիկունքում հաջող մարտական գործողությունների բազում օրինակներ: Դրանց հետևում կանգնած են հոգով արի, խիզախ մարտիկներ, որոնց վճռական գործողությունները հույս են ներշնչել զինակիցներին ու սարսափի մատնել թշնամուն: Այդպիսի մարտիկներից էր ավագ լեյտենանտ Նարեկ Հովհաննիսյանը

Արցախյան վերջին պատերազմը ևս մեկ անգամ ապացուցեց հայ զինվորի նվիրվածությունն իր երկրին ու ժողովրդին, ևս մեկ անգամ ի ցույց դրեց հայի անկոտրում ոգին, հանուն հայրենիքի սեփական կյանքն անվարան զոհելու պատրաստակամությունը, ևս մեկ անգամ պատմության էջերում հավետ անջնջելի անուններ թողեց:

Զինվորների և սպաների սիրելի հրամանատարն ու ավագ ընկերն իր ծառայության 30 տարիների ընթացքում հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար արժանացել է բազմաթիվ պատվոգրերի, շնորհակալագրերի և շուրջ 24 մեդալների։

Եւ ահա, մայիսի 14-ին ճակատագրական պահ ստեղծվեց. գործկոմն արդեն որոշել էր տեղահանել Խծաբերդի եւ Հին Թաղերի բնակչությանը, իսկ դա արդեն Հադրութը հանձնել էր նշանակում: Վիգենը Տողից հասավ Հադրութ, սարսափելի խոսքեր ասացգործկոմի աշխատակիցներին, ապա, հասնելով Հին Թաղեր, ինքնաձիգը պատրաստի վիճակի առնելով՝ բացականչեց՝ «Ով գյուղից դուրս գա՝ գնդակահար եմ անելու»:

Հայաստանի Հանրապետության ազգային հերոս Գեղազնիկ Միքայելյանը ծնվել է 1951 թվականի նոյեմբերի 16-ին, Աշտարակի շրջանի Լեռնարոտ գյուղում: Արմատներով սասունցի էր, պապերը մեծ ցեղասպանության ժամանակ Աշտարակի շրջան էին գաղթել Սասնա գավառի Գելիգուզան գյուղից, եւ էրգրի կարոտը միշտ վառ է եղել Գեղազնիկի հոգում: Դեռ մանկուց իր պապերից լսել է հայ մեծ ֆիդայիների սխրանքներին նվիրված երգեր, պատմություններ, որոնք էլ ավելի են ուժեղացրել սերը կորսված հայրենիքի հանդեպ, վառել վրեժի զգացողությունն ու պապերի հողը մի օր ետ բերելու փափագը:

«Պատերազմն աշխարհի ամենաբարձրաճաշակ սիրահարն է. այն միշտ տանում է լավագույններին»,- ասել էր «Ոսկե արծիվ» շքանշանակիր, «Արցախի հերոս» Ալեն Մարգարյանն ու ինքն էլ զոհ դարձել 44-օրյա պատերազմ կոչվող արհավիրքին:

Անքննելի է հայի առեղծվածը: Ինչքան էլ մեզ թվա, թե ինքներս հայ լինելով՝ գիտենք նրա լավ ու վատ կողմերը, բնավորության գծերը, սակայն միշտ նրան ճանաչելու զարմանալի մի որակ ևս բացահայտվում է: Այս պատմության մեջ բացահայտեցինք այդպիսի մի հայի, ով հայրենիքը վեր դասեց ամենքից և ամեն ինչից, ով առանց մի վայրկյան իսկ երկմտելու թողեց իր ապահով ու բարեկեցիկ կյանքն արտերկրում ու գնաց անձնազոհության:

Հեռանալով քաղաքական ասպարեզում աշխատելուց՝ Ռուստամ Գասպարյանն զբաղվում էր իր ջոկատով, հետևում էր սահմաններում տիրող իրավիճակին՝ պատրաստ մեկ կրակոցի դեպքում անգամ հասնել դեպքի վայր: Նա հիմնադրեց «Սև հովազ» ռազմահայրենասիրական հասարակական կազմակերպությունը և ամեն ինչով աջակցում էր սահմանների ամրության ապահովմանը:

44-օրյա պատերազմի օրերին շատերին է ոգևորել, հույս ներշնչել հրետանավոր Ալբերտ Հովհաննիսյանի լուսանկարը, ով իր ամբողջ էությամբ միաձուլվել էր  հրետանուն, դարձել մի ամբողջություն ու կարծես կտրված իրեն լուսանկարող անձնակազմից, շրջապատի իրականությունից՝ կրակում, այնուհետև արկերի պայթյուններից սևացած մատներով անվրդով խնձոր էր ուտում: Լուսանկարն իրոք դարձել էր պատերազմի և բանակի խորհրդանիշը: Այդ օրերին համայն հայությունը հաղթանակի հավատով էր լցված, և 19-ամյա Ալբերտի լուսանկարն այդ ծանր հաղթանակի խորհրդանիշը կարող էր դառնալ:

Սերն առ հայրենիք մարդու մեջ ծնվում է դեռևս մանկուց: Ամեն օր մտածել ու գործել հանուն հայրենիքի, ապրել նրա հոգսերով, մտածել նրա ապագայի ու բարօրության մասին. այսպես են բնութագրում ընկերները, ծառայակիցներն ու հարազատները Արցախի հերոս  Նորայր Բորիսի Միրզոյանին, ով խաղաղ ժամանակ մտահոգվում էր երկրի ներսում կարգ ու կանոն հաստատելու, բարձր գիտակցումով հասարակություն կերտելու, իսկ պատերազմի ժամանակ դառնում առաջամարտիկ՝ զենքը ձեռքին կանգնելով զինվորի կողքին, լինում այնտեղ, որտեղ նրա կարիքն ամենից շատն են զգում:   

Շաբաթ օրը՝ հուլիսի 2-ին, Էրեբունի բժշկական կենտրոնում ծնվել է 44-օրյա պատերազմի հերոս Մուշեղ Վարդանյանի՝ Մուշի եղբայրը, որին անվանակոչել են պատերազմում ընկած եղբոր անունով։  44-օրյա պատերազմի ընթացքում հերոսաբար կռված Մուշը զոհվել է հոկտեմբերի վերջերին։

Հունիսի 30-ին, Հայաստանի գրողների միության դահլիճում տեղի ունեցավ Արցախյան 44-օրյա պատերազմում նահատակված, լեգենդ դարձած հերոս Զորիկ Շահրամանյանի 20–րդ տարեդարձին նվիրված միջոցառում՝ հուշ մեծարման երեկո: Այդ օրը նաև ընթերցողի դատին հանձնվեց հերոսի մասին նրա մոր կողմից գրված «Արա լեռան Զորիկը» գրիքի շնորհանդեսը:

«Սիսական» ջոկատի հրամանատար Աշոտ Մինասյանը ֆեյսբուքյան  էջում հրապարակել է իր հեղինակային բանաստեղծություններից մեկը

Հունիսի 10-ին, Երևանում՝ Սոս Սարգսյանի անվան համազգային թատրոնի դահլիճում  հիշատակի ու մեծարման  երեկո էր: Այսօր Արցախյան 44-օրյա պատերազմում նահատակված, լեգենդ դարձած Ժորա Մարտիրոսյանի երկնային ծնունդն էր:

Եթե դուք դիտել եք WarGonzo-ի տեսանյութը Շուշիի մատույցներից 44-օրյա պատերազմի ժամանակ, ապա չեք կարող նկատած չլինել Արամի ժպիտը: Ռուսական ալիքները այդ տեսանյութը անվանեցին Ժպտացող զինվորը: Զենքերը կրակում էին, ռումբերն ընկնում են ոռնոցով, իսկ հայ զինվորը ժպտում էր լայնաշուրթ:

Մայիսի 28-ին, Երևանի Դավթաշեն վարչական շրջանի Հենրիկ Խաչատրյանի անվան թիվ 199 դպրոցում տեղի ունցավ Արցախյան 44-օրյա պատերազմում նահատակված, լեգենդ դարձած հերոսներ Կարեն Կարապետյանի, Վարդան Ամալյանի անվան դասասենյակի բացումը:

Վաչե Պետրոսյանը 44-օրյա պատերազմի առաջին զոհերից է: Դեռ չգիտեինք, կամ` չէինք ուզում իմանալ, թե համազգային ինչ աղետի մեջ ենք, երբ իրար հետեւից հողին էինք հանձնում մեր «աղուն-ցորյանը» ու հավատում էինք այն հաղթանակին, ինչի համար ընկնում էին մեր ոսկեհատիկները:

Տղաս իմ ուժն էր, իմ երջանիկ անցյալը, իմ երազանքներով լի ներկան ու ապագայի հենարանը։ Տարիների քրտնաջան աշխատանքով կառուցած տունս լիանում էր նրա ներկայությամբ։ Դավիթս նվիրված էր ամենքին ու ամեն ինչին, ընտանիքին, ծնողին, հարազատին, ընկերությանը։ Բայց ամեն բանից առավել նվիրված էր հայրենիքին։ 

Խաչիկ Սահակի Գալստյան. ծնվել է 1989 թ. ապրիլի 2-ին Արմավիրի մարզի Ծիածան համայնքում։ 2020 թ. սեպտեմբերի 27-ին թշնամու սանձազերծած պատերազմին մասնակցեց նաև Խաչիկը` կարևորելով իր մասնակցությունը հայրենիքի պաշտպանությանը...

Արմեն Անդրանիկի Գալստյան.  ծնվել է 1998 թ. մարտի 24-ին Սալվարդում: Սովորել է Սալվարդի հիմնական,  Հացավանի միջնակարգ դպրոցներում: 2016-ին զորակոչվել է բանակ, ծառայել  է Ասկերանի  զորամասում:

Սերն առ հայրենիք կիսատ չի լինում. կամ սիրում են, կամ՝ ոչ։ Հայրենիքի հարատևման համար  մեր հայորդիները  մշտապես ստիպված են եղել պատերազմել թշնամու դեմ։ Այդ իսկ պատճառով ոչ ոք չգիտի խաղաղության գինն այնքան լավ, որքան որ մենք։

Արցախում պատերազմական 44 օրերին մեր զինվորներին ոգևորում էին նամակները, որոնք տղաներն ստանում էին Երևանից, Աշտարակից, Էջմիածնից, Ստեփանակերտից:

«Ապրել ու գործել միայն այն բանի համար, որի համար արժե մեռնել, և մեռնել միայն այն բանի համար, որի համար արժեր ապրել»: ՆԺդեհի այս խոսքերն են փորագրված հուշաքարին, որ կարծես տղաների նշանաբանը լինի մարտից առաջ: Աբազյան Տիգրան, Թորոսյան Արամ, Բադալյան Համլետ, Մհերյան Էդգար, Ասատրյան Արտավազդ. նրանք դպրոցի շրջանավարտներն են, այն քաջերից, որ սեփական կյանքը նվիրաբերեցին ազատ հայրենիք ունենալու համար։ Նրանց անավարտ թռիչքը ապրողներիս համար պիտի դառնա հզոր հայրենիք ունենալու պարտադրանք։

ԵՊԲՀ ռեկտոր Արմեն Մուրադյանը տեսանյութ է հրապարակել՝ ներկայացնելով երգչի այցի մանրամասները։ Արտիստը նաեւ երգել է զինվորների համար։

Ծնվել է անմահ հերոս Ռոման Փոթոյանի քույրիկը Ռոմելան։

Պատերազմի ավարտից մեկ տարի 4 ամիս անց Մարտունու շրջանի Շեխեր գյուղի բնակիչ Արարատ Ղուլյանի մարմինը Եղեգնաձորի դիահերձարանից տեղափոխվեց Արցախ։

​​​​«Էրեբունի» ԲԿ ծննդատանը լույս աշխարհ է եկել 44-օրյա պատերազմի ժամանակ զոհված Կարեն Միրզոյանի եղբայրը:

Զինծառայողների ապահովագրության հիմնադրամը ֆեյսբուքյան իր էջում հրապարակել է ղարաբաղյան վերջին երկու պատերազմների ընթացքում վիրավորված տղաների լուսանկարն իրենց մայրերի հետ ու գրել. «Հայրենիքի սահմանները պաշտպանելիս վիրավորված մեր տղաներն ամուր կանգնած են իրենց մայրերի, մեր հայրենիքի ու բոլորիս թիկունքին։

Ապրիլի 7-ին լույս աշխարհ է եկել Արցախյան 44 օրյա պատերազմում նահատակված գորիսեցի հերոս Լևոն Սամվելի Միրումյանի եղբայրը։

Երևանի պետական բժշկական համալսարանի բժշկական թիմն այս շաբաթ` ապրիլի 9-ին, «100 տարի ժողովրդի թիկունքին» ծրագրի շրջանակում մասնագիտական խորհրդատվություններ կանցկացնի մասնավորապես նախկին և ներկա զինծառայողների, ռազմական գործողությունների մասնակիցների, ինչպես նաև իրենց հարազատների՝ մայրերի, քույրերի, կանանց և դուստրերի համար: 

Դարերի շարունակ Հայոց Աշխարհում ծնվել են այնպիսի քաջազուններ, ովքեր առանց կյանքը խնայելու պայքարել են հայրենիքը շենացնելու, բարգավաճելու ու արտաքին թշնամուց պաշտպանվելու համար:

Իմ սիրելի Հերոսածին մայրեր,Հերոսների քույրեր, հարազատներ և ընկերներ,մարտի 27-ին ՝ ժամը 13։00-ին Շիրակի մարզի Բենիամին գյուղի մշակույթի տանը տեղի կունենա միջոցառում նվիրված Հերոս եղբորս 20-ամյակին և կկայանա իմ հեղինակային "Անվերջ սպասում" գրքի շնորհանդեսը։

Մարտի 19-ին, տեղի ունեցավ «Վերածննդի շնչով» հուշ-ցերեկույթը, որը նվիրված էր 44-օրյա պատերազմում զոհված հերոս կրտսեր սերժանտ Բարսեղ Պողոսյանի 21-ամյակին։ Միջոցառման ընթացքում տեղի ունեցավ նաև «Լուսաբացի արևամուտը» գրքի շնորհանդեսը, որի հեղինակը նրա քույրն է՝ Քնար Պողոսյանը:

44-օրյա պատերազմի առաջին օրը՝ 2020 թվականի սեպտեմբերի 27-ին զոհված Զաքարյանի հարազատ դպրոցում՝ Ավան Առինջի թիվ 180 դպրոցում նրա անունով դասասենյակ բացվեց:

Ծնվել է 44-օրյա պատերազմի մասնակից Սամվել Մանասյանի եղբայրը:

Այսօր Վանաձորի բժշկական կենտրոնում տեղի ունեցավ վերականգնողական բաժանմունքի պաշտոնական բացումը: Կենտրոնն արդեն որոշակի ժամանակ է, ինչ իր հարկի տակ է ընդունում շահառուներին: Ակսել Շամիրյանը 44-օրյա պատերազմի մասնակից է: Արդեն հասցրել է որոշակի չափով բուժում ստանալ վերականգնողական կենտրոնում. «Խնդիրը կանտուզիա է, անցել եմ մոտավոր 4-5 կուրս, տարբերությունը նկատելու համար դեռ վաղ է, բայց վերջում նկատելի կլինի: Ամեն ինչ շատ լավ է, բարձր մակարդակով է կազմակերպվում, պրոֆեսիոնալ թիմ է»:

«Արտաշեսին վերջին անգամ տեսել եմ հոկտեմբերի 17-ին Դրմբոնում, երբ իրենց զորքը առաջնագծից եկել էր զորամաս պատրաստվելու, իսկ ես այդ ուղղությամբ պահեստազորի տղաներ էի տարել։ Ընդամենը մի 10 րոպե կարողացանք իրար տեսնել, ոչ մի վատ կանխազգացում չուներ, ասում էր՝ լավ է, իր հետ ոչինչ չի կարող պատահել»,- պատմում է պատերազմում զոհված ժամկետային զինծառայող Արտաշես Բաղդասարյանի եղբայրը՝ Հարությունը։

Հուշ ցերեկույթ նվիրված 44-օրյա պատերազմում նահատակված հերոս Արամայիս Թադևոսյանի հիշատակին։ Երևանի Խրիմյան Հայրիկի անվան թիվ 10 դպրոցում, որտեղ սովորել էր Արամայիսը դասասենյակներից մեկը անվանակոչվեց  նրա անունով։ Սենյակը վերանորոգել է հերոսի ընտանիքը։

2020թ.-ի հոկտեմբերի 27-ի ուշ երեկոյան Մարտունու շրջանի Շեխեր գյուղից հրետանու աջակցությամբ դուրս եկան գյուղում մնացած վերջին մարդիկ։ Այդ օրը, 6-օրյա մարտերից հետո, Շեխերն ամբողջությամբ անցավ ադրբեջանական վերահսկողության տակ

Շնորհավոր ծնունդդ Դավս, արևս, օդս, ամենաներկաս, ամենաապրողս...

Հայաստանի զինված ուժերի զինծառայող: Ծառայում էր Տավուշի, Մեհրաբ զորամասում: Զբաղվել է շախմատով մինչև 2018 թվականը։ Մասնակցել է Հայաստանի և Երևանի առաջնություններին, Ստեփան Ավագյանի անվան շախմատի հուշամրցաշարերին և Անդրանիկ Մարգարյանի անվան մրցաշարերին, որոնցում գրանցել է հաջողություններ։

Պաշտպանության նախարարությունը հայտնում է, որ Ադրբեջանի պաշտպանության նախարարության տարածած հաղորդագրությունը, թե ապրիլի 3-ի երեկոյան ՀՀ ԶՈՒ ստորաբաժանումները գնդակոծել են Հայաստանի հյուսիս-արևելյան սահմանագոտում տեղակայված ադրբեջանական դիրքերը՝ չի համապատասխանում իրականությանը։