Օրը ցերեկով սկսեցին կրակելը, կարկուտի նման թափվում էր։ Աղդամից կրակում էին, Շուշիից կրակում էին... Չգիտեինք՝ ուր գնայինք, ինչ անեինք։ Ես ու քույրս իջանք նկուղ, աբոյները փռել ենք, վրան պառկել, էդպես քնել ենք։ Ամբողջ գիշեր կրակոցները մի րոպե չդադարեցին
Կոնսերվատորիայի ուսանող Գոռ Թումանյանը բանակի քաջարի մարտիկներից էր։ Նա փայլում էր ամեն տեղ՝ բեմում, բանակում, ռազմի դաշտում։ Միջազգային բոլոր մրցույթներից հաղթանակներով վերադարձող 20-ամյա Գոռն իր կռվով ու պայքարով ընդմիշտ զինվոր մնաց։
Դիրքերում էր, երբ պատերազմը սկսվեց։ Այդ օրը առավոտյան զանգեց, սովորականից շատ հարցերով՝ որտե՞ղ ես, հետո ու՞ր ես գնալու, դրանից հետո ի՞նչ պլաններ ունես։ Քանի որ սիրում էր անակնկալներ անել, մտածեցի` կարող է գալիս է, դրա համար է հարցնում։ Պատերազմը սկսելուց հետո էլ չհաջողվեց կապ հաստատել նրա հետ: Սեպտեմբերի 20-ի երեկոյան ասացին կատարվածի մասին, չէի հավատում։ Ամսի 24-ին Գոռիս մատանին տվեցին ինձ, խավարեց շուրջս։ Հաջորդ օրը դուրս եկանք Ստեփանակերտից
Գագիկը Գյումրիում է ծնվել, 1996 թվականի դեկտեմբերի 31-ին։ Ծննդյան օրը չի սիրում այն պատճառով, որ բոլորը զբաղված են Ամանորի նախապատրաստություններով։ Մի քանի դպրոց է փոխել, բայց լավ հիմք, ինչպես ինքն է ասում, դրել են Գյումրու հումանիտար տնտեսագիտական վարժարանում։ Պրոֆեսիոնալ մսագործ է, թե դա ինչ է նշանակում, մանրամասնում է՝ մարդ, որը կարողանում է ապրանքը լավ ներկայացնել ու վաճառել սպառողին։
Արցախյան պատերազմում զոհված Շահեն Գալստյանը բանակ էր զորակոչվել 2020 թվականի հունվարի 15-ին, հրետանավոր էր: Ծառայել է Լուսակերտում, ծառայության ընթացքում ունեցել է խրախուսանքներ, արժանացել է երկու շքանշանների, կրտսեր սերժանտի։
2020 թվականի օգոստոսի 11-ին, երբ Արման Ղուլյանը զորակոչվեց բանակ, մայրը՝ Հերմինե Աբելյանը, անընդհատ վատ կանխազգացումներ էր ունենում։ Որդու մասին ամեն անգամ խոսելիս արտասվում էր։ 2020-ի հուլիսին Տավուշի մարզի ուղղությամբ ադրբեջանական հարձակումից երկար ժամանակ չէր անցել։ Հերմինեն մտավախություն է ունեցել, որ պատերազմ է սկսվելու։ Ամեն օր լրահոսն էր ստուգում՝ սրտի խորքում զգալով, որ նորից սահմանից պատերազմի լուր է լսելու։
Մայրը՝ Աննա Մինասյանն ամեն օր որդու դարակից նրա վերնաշապիկն է հանում։ Մեկ օր էր հագել, չէր լվացել։
Մինչև հիմա ես էդ հոտը այս սառոշկայից եմ հանում, որ իմ երեխու հոտը զգամ, որ կարանամ ապրեմ, - ասում է Թոռնիկ Սարգսյանի մայրը։
Երկու ժամ է տևել ամուսնուս մարտադաշտից հանելը, նույնիսկ երկու ընկերներն են վիրավորում ստացել, որպեսզի հանեն նրան․․․ ասում են՝ վիրավոր վիճակում միայն մի բան է կարողացել ասել՝ Երեք երեխա ունեմ, մի քիչ շուտ հանեք, որ ապրեմ
36-ամյա նկարիչ Աշոտ Ակողլյանը պատերազմի լուրն իմանալուն պես անմիջապես կամավորագրվել և սեպտեմբերի 29-ից Մարտունի 2-րդում հայրենիքի պաշտպանության համար թեժ մարտերին է մասնակցել։ Հայրը՝ գեղանկարիչ Մարտին Ակողլյանը, պատմում է՝ որդին 44-օրյա պատերազմում զոհվել է, վիրավոր լինելով հանդերձ՝ մինչև վերջին վայրկյանը պայքար մղելով։
Բարձրահասակ, գեղեցիկ, անչափ խելացի և հայրենասեր, ահա այսպիսին էր մեր հերոսը։ Նա Աբրահամն է, իրական հայրենասերը և նվիրյալը, գիտելիքի հզոր զենքով և գեղեցիկ ժպիտով։ Ուժեղ կամք, հաստատակամություն, մտքի թռիչք… Ահա նրա որակական հատկանիշները:
