
Այվազյանների համար տխրությունն ու ուրախությունը միախառնվել են իրար։ Մինուճար որդուն 44-օրյա պատերազմում կորցնելուց հետո Այվազյանները տղա են ունեցել։ Նորածին Պապ Այվազյանը, որը կրում է ավագ եղբոր անունը, ցավի ու տառապանքի մեջ ապրելու նոր իմաստ է բերել Այվազյանների կյանք։

Առաջնեկի ծննդից մի քանի օր առաջ էր Գարիկն ավտովթարի ենթարկվել։ Պապը հորը քայլելիս այդպես էլ չտեսավ։ Առայսօր Գարիկը հաշմանդամության սայլակին է։ Հեշտ չէր Այվազյանների երիտասարդ ընտանիքի համար։ Գյուղի դժվար վաստակվող ապրուստը, հոգսն ու կենցաղը, նորաստեղծ ընտանիքի անթիվ, անհամար կարիքները, առաջնեկի ծնունդն ու բազում-բազում երազանքներն ու ծրագրերը մի տեսակ չէին համատեղվում իրականության հետ։ Բայց սա էլ հաղթահարեցին։

Պատերազմը լիովին փոխել է Անյուտա Հայրապետյանի կյանքը։ Պատերազմի հետևանքով նախ թողել է տունն ու այգին Քաշաթաղի շրջանի Ծիծեռնավանք գյուղում ու, ամեն ինչ կորցրած, վարձով երեխաների հետո ապաստան գտել Արարատի մարզի Սայաթ-Նովա գյուղում։

44-օրյա պատերազմը դարձավ նաև 21-ամյա Սեյրան Սողոյանի կյանքի ջրբաժանը՝ կյանքը վերածելով պատերազմից առաջ ու հետոյի։ Ծնվել է Գեղարքունիքի մարզի Մարտունի քաղաքում։ Ծառայել է Ջրականում, տանկի նշանառու էր։ Հենց Ջրականում էլ ծանր վիրավորվել է՝ դիպուկահարի կրակոցից։ ԵՊՀ Միջազգային հարաբերությունների ֆակուլտետի երկրորդ կուրսի ուսանող է։

Մարտակերտի շրջանի Առաջաձոր գյուղում բնակվող Մանգասարյանների ընտանիքում նախկին ուրախությունն ու երջանկությունն այլևս չկան։ Որդու՝ 20-ամյա Հայկ Մանգասարյանի զոհվելուց հետո ցավն ու կսկիծը չեն ամոքվում։
Հայկ Մանգասարյանի մայրը՝ Սիլվա Սահակյանը, որդու մասին պատմում է հուզմունքով, կարոտով ու վիշտը սրտում։ Ընդգծում է՝ այլևս որևէ լուսավոր բան չի տեսնում կյանքում:

«Արցախում ադրբեջանական ագրեսիան ետ մղելիս զոհված 22-ամյա Գոռ Սուրենի Սարիբեկյանը նաև ապրիլյան պատերազմի մասնակից էր»,- 168.am–ի հետ զրույցում ասաց նրա մորեղբայրը՝ Լյովա Նազարեթյանը:

Արցախում զոհված 23–ամյա Նարեկ Ելուղյանը Սիսիան քաղաքից էր, 2 եղբայրներից կրտսերը։ Դպրոցն ավարտելուց հետո ընդունվել էր Սիսիանի պետական քոլեջ, գերազանց ավարտել, ապա 2014 թվականի ամռանը մեկնել ծառայության, Մարտակերտում էր ծառայել։

Դեռևս ուսանողական տարիներին նա իր հայրենասեր ընկերների հետ Հայոց եռագույնն էր բարձրացրել Գորիսի շրջկոմի շենքի վրա եւ երկար ժամանակ հալածանքների ենթարկվել ՊԱԿ-ի կողմից: Բարձրագույն կրթություն ստանալուց և խորհրդային բանակում ծառայելուց հետո վերադարձել էր հայրենի գյուղ, աշխատել հարազատ դպրոցում՝ որպես ֆիզիկայի ուսուցիչ:

Հայրենասեր ու ազգապահպան Լևոն Մկրտչյանը մարտընչել է պատերազամական ամենաթեժ կետերում՝ Ջրական, Հադրութ և Վարանդա. 3 օր անընդմեջ 5 զինվորներով մի բլուր՝ մի դիրք են պահել։ Ամեն անգամ, երբ կրակը դադարել է, առաջինը ինքն է գլուխը բարձրացրել, ներկայացրել իրավիճակը և քաջալերել մյուսներին։

Հունիսի 26-ին, Դավիթաշեն վարչական շրջանում գործող Օլիմպավանում տեղի ունեցավ Արցախյան 44-օրյա պատերազմում նահատակված, լեգենդ դարձած հերոս, տանկիստ Գևորգ Ջավախյանին նվիրված միջոցառում: