Էրիկ Մեհրաբյանը զորակոչվեց 2020-ի հուլիսի մեկին ու ծառության անցավ Արմավիրի ուսումնական զորամասում, սակայն սեփական դիմումի համաձայն շուտով տեղափոխվեց Արցախ։

Բալայանների ընտանիքն Արցախի Ճարտարում պաշարման պատճառով դժվարությամբ, միաժամանակ առանձնակի հոգատարությամբ էր պատրաստվում Գրիգորիի ու մարտունեցի հարսնացուի՝ Լիաննայի հարսանիքին։

44-օրյա պատերազմից երեք տարի չորս ամիս անց Գեղարքունիքի մարզի Սևան համայնքի 5 հերոսների ընտանիքներում նոր երեխաներ են ծնվել։  

Դուռը բացում են դպրոցահասակ Նարեկն ու քույրը՝ Թամարան։ Նրանք սիրով ներս են հրավիրում։ Առաջին անգամ տուն ոտք դրած մարդը զգում է, որ այս օջախի դուռը միշտ բաց է եղել այցելուների, հյուրերի առջեւ։ Իմանալով այցիս նպատակը` Թամարան զանգահարում է ծնողներին։

Գրքի հեղինակ Տաթև Հարությունյանը նշում է, որ, թերևս, իրեն չի կարող համարել ՏՂԵՐՔԻ մասին գրվող գրքի հեղինակ, քանզի ամենքի կյանքի հեղինակը հենց իրենք են՝ ՏՂԵՐՔԸ։

Ռուբեն Եսայանը ծնվել է 2001 թվականի մարտի 14-ին Սիմֆերոպոլ քաղաքում։ Չորս քույրերի միակ եղբայրն է։ Սովորում է ԵՊՀ ինֆորմատիկայի և կիրառական մաթեմատիկայի ֆակուլտետի առաջին կուրսում, մասնագիտական ապագան պատկերացնում է ռոբոտաշինության, իսկ ավելի կոնկրետ՝ ռազմարդյունաբերության ոլորտում։

Նա արիասիրտ զինվոր էր: Միշտ կանգնած էր զինակից ընկերների թիկունքին: Աչքի էր ընկնում հայրենասիրական բարձր ոգով: Ընկերները նրան շատ էին սիրում: Բոլորի համար հեղինակավոր եւ առաջինն էր:

Փոքրուց է սիրել զինվորական գործը։ Հայրս հաճախ դեմ էր, սակայն նա է ընտրել իր ուղին։ Հենց առաջին օրվանից մասնագիտացել էր իր գործի մեջ, շատերը զարմանում էին Դավիթի մասնագիտական հմտությունների վրա։ Դեռ երկու տարի էր, ինչ աշխատանքի մեջ էր, բայց ծառայակից ընկերներն ասում են, որ Դավիթը զարմանալի հասունություն ուներ տարիքի համեմատ

Շատ ընկերասեր էր, բարի, համեստ, զուսպ, չէր սիրում իրեն գովել, չէր սիրում աչքի ընկնել, անչափ հայրենասեր էր,-այսպես է հերոս որդուն՝  Էրիկ Լեռնիկի Հովհաննիսյանին բնութագրում մայրը՝ Հասմիկ Բախշյանը: Այս մասին փաստում են նաև Էրիկի ընկերները, որոնք բոլորը միաբերան ասում են, որ նա շատ համեստ ու խելոք էր:

Արցախից բռնի տեղահնված Մարտան երեք անչափահաս երեխաների հետ հայտնվել է անելանելի իրավիճակում։ Արցախյան վերջին պատերազմի հիշողություններից՝ թշնամու ռմաբկոծությունների ներքո ապաստարանից-ապաստարան փախչելը, եկել են փոխարինելու երեխաների հետ տնից տուն տեղափոխվելուն։ Բնակարանի վարձավճարները բարձր են, իսկ միայնակ մայրն աշխատանք չունի