Հիշում ենք․․․Սուրեն Եսայան։ 18-ամյա Սուրենը գիտեր հինգ լեզու՝ ռուսերեն, անգլերեն, ֆրանսերեն, գերմաներեն, հինդի։ Այնքան նպատակներ ուներ, ծնողներին խոստացել էր՝ հայրենիքը շենացնելու է, իրենով թե՛ հայրը և թե՛ մայրը հպարտանալու են, բայց ինչ իմանար, որ դաժան պատերազմն իր համար այլ բան էր ծրագրել։ Վանք գյուղի անտառներում ընկերների հետ ընկավ շրջափակման մեջ, զոհվեց ու կյանքը նվիրեց հայրենիքին։
Արցախյան 44-օրյա պատերազմում հերոսացած Հարություն Պապեյանը ծնվել է 2001թ., սովորել է Արմավիրում, ապա դպրոցն ավարտելուց հետո ընտանիքի հետ միասին մեկնել ՌԴ։
2017թ. ընդունվում է Միրնի քաղաքի տարածքային տեխնիկական քոլեջի երկրաբանական բաժինը, դրա հետ մեկտեղ յուրացնում է զոդողի մասնագիտությունը։ Շատ է սիրել սպորտը, հաճախել է ձեռնամարտի:
«Սիրո ու երջանկության վրա կառուցած տունս դժոխք է դարձել»․ Ղազարյանները կորցրել են 2 որդիներին
ՀԱՊԿ գլխավոր քարտուղար Ստանիսլավ Զասը Հայաստան այցի ընթացքում իմ հրավերով եղավ մեր այգում, ծանոթացավ այգու գաղափարին, կառուցման պատմությանը, տեղանքի առանձնահատկություններին և մասնակցեց ծառատունկի արարողության: Այս ծառը վստահաբար կդառնա հասարակական, պետական մակարդակով զարգացող և ընդլայնվող հարաբերությունների լավագույն խորհրդանիշը
Հունիսի 11-ին, Ստեփանակերտի «Պոլ Էլյուարի տուն» ֆրանկոֆոնիայի կենտրոնում կայացել է Ապրիլյան քառօրյա պատերազմում հերոսաբար նահատակված Ռոբերտ Աբաջյանին նվիրված «Արցախի հերոս Ռոբերտ Աբաջյան» գրքի շնորհանդեսը։ Գրքի շնորհանդեսն առաջին անգամ կայացել է Երևանում, նոյեմբերի 16-ին՝ հերոսի ծննդյան օրը։
Առհասարակ, գոհ է Տիրոջից, որ վերադարձել է, կարծում է, որ պատերազմի դժոխքից ազատվելը միայն հրաշքով կարող էր տեղի ունենալ։ Պատերազմը սովորեցրել է գնատահել կյանքը․ ասում է՝ մարդը, որը «մահացել» է, գիտի ինչ է կյանքը։
Գագիկ Մակարյանը՝ ավարտելով ԵՊԲՀ ընդհանուր բժշկության ֆակուլտետը, «1+2» ծրագրի շրջանակում բժշկի մասնագիտությամբ զինվորական ծառայության է անցել ՀՀ ՊՆ զորամասերից մեկում:
Ժամկետային զինծառայող Գոռ Սիմոնյանը, կամ ինչպես ընկերներն էին նրան անվանում՝ Թոմը, չորս ամսից զորացրվելու էր։ Սեպտեմբերի 25-ին էին իջել դիրքերից ու ընդամենը երկու օր անց սկսվեց պատերազմը։
Արցախի ՊԲ հրամանատարի տեղակալ Արթուր Սարգսյանը 45 տարեկան էր, Արմավիրի մարզի Էջմիածին քաղաքից: Ընտանիքն ապրում է Էջմիածնում:
«Գարիկը հետաքրքրասեր էր, պրպտող ու ամեն հարցում արդարամիտ»,- այսպես է արցախյան պատերազմում զոհված որդուն նկարագրում Գարիկ Կիզիրանցի մայրը՝ Լուսինե Մարությանը:
